Allahü teâlânın razı olduğu dört şey

Cebrâil aleyhisselâm, Peygamber Efendimizin yanına gelip dedi ki: “Yâ Resûlallah, Allahü teâlâ Ca’fer-i Tayyâr’ın dört şeyinden râzıdır, memnundur.” Bunun üzerine Peygamber Efendimiz, “Ey Ca’fer, Allahü teâlânın sende, râzı olduğu dört haslet hangileridir?” diye sordu. O şöyle cevap verdi:
“Ey Allahın Resûlü, hiçbir zaman putlara secde etmedim, çünkü onlardan fayda ve zarar gelmeyeceğini biliyordum. Hiçbir zaman şarap içmedim, çünkü aklı giderdiğini gördüm. Hiçbir zaman yalan söylemedim, çünkü yalan söyleyen benim indimde çok aşağılık bir kişi idi. Yalan söyleyip aşağı insan olmak istemedim. Hiç zinâ etmedim. Bir başkası bu çirkin işi, benim hanımıma yapsa, benim de haberim olsa, ne kadar üzüleceğimi, ne kadar mahcup
ve utanılacak hâle düşeceğimi düşündüm, herkesi de böyle olur bildim.”
Bunu dinleyen Peygamber Efedimiz: “Sen, bu hasletlerin ile meleklerle beraber olmaya lâyıksın” buyurdu.
Ca’fer-i Sâdık hazretleri buyurdu ki: Beş kişinin sohbetinde bulunmaktan sakın:
1- Yalan söyleyenden sakın, çünkü ona dâimâ aldanırsın.
2- Ahmaktan sakın, çünkü sana iyilik yapayım derken kötülük yapar.
3- Bâhilden sakın, çünkü en çok işine yarayacağı zaman seni bırakır.
4- Kötü kalbli kişiden sakın, çünkü işi düşünce seni harcar.
5- Fâsıktan sakın, çünkü seni bir lokma ekmeğe satar.
Peygamber Efendimiz buyurdu ki: “Rüyamda bir kişi bana geldi ve ‘Kalk!’ dedi. Onunla birlikte kalktım. Bir de gördüm ki iki kişinin yanındayım. Onlardan biri ayakta, diğeri oturmuş... Ayakta olanın elinde çengeller vardı. O çengelleri oturan kişinin ağız boşluğundan geçiriyor, dudakları omuzlarına yetişinceye kadar çengelleri çekip uzatıyordu. Sonra tekrar çekiyordu. Sonra çengeli çıkarıp ağzının öbür tarafına takıyor, onu çektiği zaman, öbür tarafı eskisi gibi oluyordu. Beni kaldırana ‘Bu manzara nedir?’ dedim. ‘Şu oturan kişi yalancıdır. Kıyamete kadar kabrinde bu şekilde azap görecektir’ dedi.”