ARAÇ GEREÇ

Misafir

ESKİ SAHAN BUNLARDA YEMEK YEMEK BİR ZEVKTİ

ARAÇ VE GEREÇLER

Altlağ : Leğenlerin altına konulan daldan örme bir simit.

Amadan: Bal, pekmez ve yağ gibi malzemelerin konulduğu kap.

Ambar : Zahire konulan büyük sandık.

Ataş saksısı: Ateş küreği.

Ayran kaşığı: Yarım küçük portakal biçiminde, döküm ya da tenekeden yapılmış ayran içmeğe mahsus bir kaşık.

Badya : Bazı yiyecekler konulan silindir biçiminde, kalaylı bakırdan yapılmış kap.

Barmil : Saç ve çinkodan yapılmış silindir biçiminde bir koruma kabı.

Bastık malası : Sıcak ve cıvık bastığı beze sermekte kullanılan ağaçtan yapılmış mala.

Binlik : Çeşitli sıvıların konulduğu üç kiloluk siyah şişe.

Calba kabı ve calba : Uzaktan gelen yoğurt küleklerinin kapak bezinin üstüne koydukları tüylü elastiki ve su emici büyük yaprakların bekletildiği kaba denir. Bunlar evlerde külle kap temizlerken kullanılır.

Cerit kömürü : Evlerde yakacak olarak kullanılan iyi cins kömür. ARAÇ GEREÇ Cezve

Cezveler : Daha çok kahve pişirmekte kullanılan silindir şeklinde, saplı kaplar.

Çirtikli sahanlar : Bakırdan yapılmış kenarı süslü yemek kabı.

Çömçeler : Kepçeler.

Çukur sahan : Küçük ve derin yemek kabı.

Demir süzek : Tahıl yıkamak için her yanı delikli, iki saplı büyücek bir saç kova.

Dibek : İçinde buğday, arpa gibi şeylerin dövüldüğü taştan veya ağaçtan yapılmış çukur alet.

Divan sinisi : Yer sofrası yerine ve özellikle misafir için kullanılan büyük süslü tepsi.

Dolma bıçağı : İnce uzun bir bıçak.

Dolma borusu : Patlıcan oymakta kullanılan teneke bir boru.

Dolma oyacağı : Dolmalık sebzeyi oymakta kullanılan alet.

Dolma taşı : Dolma pişerken dağılmasını önlemek için üstüne konan taş.

Domates ezeceği : Kebaplarda kullanılacak közlenmiş domatesi ezip kabuğunu almakta kullanılan ağaçtan yapılmış bir alet.

Don kazanı : İki saplı büyük kazan.

Duz ölbesi : Söğüt tahtasından yapılma silindir kutu. (Tuz konur).

Ekmek sacı : Ekmek pişirmekte kullanılan geniş, yayvan saç.

Ekmek Tahtası : Oturarak ekmek açmaya yarayan kalın, alçak masa.

Elek : Taneli veya tozlu şeyleri ayıklamakta kullanılan eleme aleti.

Et kütüğü : Köftelik et dövmeye yarayan kütük.

Et makinası : Etin kıyma halinde çekilmesine yarayan alet.

Et satırı : Kütükte eti kıyma haline getirmeye yarayan ağır kesici.

Evirgeç : Saçta pişen ekmeği çevirmek için kullanılan ağaçtan kılıç gibi yapılan uzunca bir araç.

Kıracak : Fıstık, fındık, badem, ceviz kırmağa yarayan alet.

Gaz ocağı : Gaz yağı ile yanan bir çeşit ocak.

Gaz yağı hunisi : Gazyağını dar ağızlı kaplara doldurmakta kullanılan konik alet.

Gaz tenekesi : Gazyağının korunduğu saçtan mamul kap.

Havan : İçinde çeşitli şeyler dövülerek ezilen, ağaç ya da tunçtan mamul, çukur alet.

Hazvel : Odun kömürünün ufakları ve tozları.

Huniler : Muhtelif sıvıları şişelere kolayca koymakta kullanılan konik aletler.

İdare Lambası : Gazla yanan fitilli, isli bir aydınlatma aracı.

Kahnıç : Kışın küplerde sertleşen sade yağ, pekmez ve bal gibi malzemeleri çıkarmakta kullanılan ıspatulaya benzer kalınca bir araç.

Kahve değirmeni : Kahve tanelerini öğütmekte kullanılan alet.

Kahve fincanları : Kahve içilen minik kulplu, küçük çukur kap.

Kahve kavuracağı : Çiğ kahveyi evde kavurmak için yapılmış silindir şeklinde yandan sürmeli, kapaklı, kendi ocağı üstünde yatay olarak döndürülerek içindeki kahvenin kavrulmasını sağlayan bir araç.

Kalbur : İri taneli şeyleri elemek için kullanılan büyük elek.

Katremiz : Peynir, turşu ve benzeri gereçleri koymaya yarayan insan gövdesi biçiminde beli ince ağzı küçük dev kavanoz (15-20 kiloluk)

Kamış sepetler : Patates, soğan, sarımsak gibi şeylerin konulduğu kap.

Kavsara : Stok yufka ekmeklerin konulduğu daldan, hasırdan ya da tahtadan yapılan yuvarlak kenarlı bir tabla.

Keme deleceği : Kemenin, şişe geçirilirken çatlamasın diye delinmesinde kullanılan bir zımba. (Kurşun kalem çapında bir boru).

Kebap şişleri : Kuşbaşı için dört köşe, kıyma için yassı, sakatat için ince dört köşe çaplı olan uzunca demir çubuklar.

Keme taşı : Kemenin pütürünü törpülemek, kabuğundaki kumu almak ve temizlemek için kullanılan süngerimsi bir taş. ARAÇ GEREÇ Kirpikli

Kevgir : Uzun saplı bir tür süzgeç.

Kıyma bıçağı : Et kıymaya yarayan büyücek bir bıçak.

Kıyma tahtası : Yemekle ilgili her şeyi üzerinde doğramaya yarayan tahtadan yapma, ayaklı, taşınabilir bir tezgah.

Kile : Tahıl ölçmeğe yarayan kova biçiminde tahtadan yapılan bir araç.

Körük : Odun ve kömür ateşini koymak için iki elle kullanılan deri, ağaç ve nar çubuğundan yapma hava üfleyen araç.

Kurban bıçağı : Evlerde kurban, adak, topaçlık tavuk vesaireyi kesmek için kullanılan çok keskin bir bıçak.

Kuzu lengeri : Servislerde kullanılan büyük lenger.

Köfte leğençesi : Köfte yoğurmakta kullanılan özel küçük leğen.

Külek : Üstü ve yanları tahtadan, üsten saplı bir kova.

Küpler : Gıda ile ilgili sıvı şeyleri koymaya yarayan içi, dışı sırlı büyük toprak kaplar.

Leğen : Genellikle içinde bir şey yıkamak için kullanılan metal veya plastikten geniş, yayvan kap.

Lengeri : Kenarsız, ortası az çukur büyük sahan. ARAÇ GEREÇ Lenger

Limon sıkacağı : Limon suyunu çıkartmakta kullanılan sert ağaçtan yapma bir araç.

Maltıs : Kalın saçtan yapma altı delikli, taşınabilir bir kömür ocağı.

Mahra : Özellikle 50-60 kiloluk sebze ve meyveleri hayvan sırtında güvenle taşımakta kullanılan üstü açık dört ayaklı tutacak yerleri de olan sağlam tahta sandık.

Mamul kalıbı : Sağlam ağaçtan oyma bir tür kurabiye kalıbı.

Mangal : Ocakta yemek piştikten sonra artan ateş bu mangala çekilir ve üstü küllenir; istendiğinde yemek ısıtmak için ya da kışın odalara alınarak ısıtıcı olarak kullanılır.

Masat : Bıçak bilemeye yarayan çelikten yapılmış, çubuk biçiminde bir alet.

Maşalar : Küçüklü büyüklü olarak kullanılan ve kızgın şeylerin tutulmasına yarayan alet.

Mırru fincanları : Acı kahve içmek için kullanılan sapsız fincanlar.

Niza : Sıcak sıvıları kaptan kaba almak için kullanılan uzun saplı bakır bir kap.

Oklava : Hamur açmakta kullanılan silindir biçiminde uzun değnek.

Ortut : Şıra yapılırken, bulgur kaynatılırken kurulan büyük ocakta yakmak üzere bağların budanan dallarından kurutulmuş demetler.

Ölbe : Söğüt ağacından yapılan silindir biçiminde kutu.

Öcce tavası : Öccenin pişirilmesine mahsus, yarım portakal biçiminde bir kaç oyuğu bulunan özel bir tava.

Teştler : Çeşitli büyüklükte leğenler.

Sabunluk : Sabun konulan kap.

Sarat : İri gözlü kalbur.

Selece : Hayvan sırtında yük taşımak için kullanılan açık yeri yandan olan harar hayvanın çulunun üzerine konduğunda büyük bir heybe şeklini alan, çokça fıstık taşımada kullanılan gereç.

Sıyırgı : Ocaktan ateş çekmeye yarayan demirden küçük kürek.

Siniler : Boy boy tepsiler.

Soku : Bulgur dövmeye yarayan taş curun. ARAÇ GEREÇ Bakirlar

Soğ : Şıra çubuklarını asmak için iki üç ayak arasına uzatılan uzun sırık.

Süzek : Kalaylı bakırdan ince delikli sıvı şeyleri süzmeye yarayan kap.

Şıra çubuğu : Sucuk yapılırken sucuk dallarının asılı olduğu çubuk.

Şıra kazanı : Şıranın kaynatıldığı büyük kazan.

Şapşak : Çeşitli işlerde kullanılan saplı bir tas.

Şıra sandığı : Şıranın konduğu sandık.

Taş değirmen : Arasına tahıl konularak öğütmeye yarayan, iki yuvarlak yassı taş.

Taslar : Büyüklü küçüklü taslar.

Tavalar : Özellikle kızartma ve yağ eritmede kullanılan saplı metal kap.

Tel dolap : Yemeklerin korunması için her yanı ince telle kaplı dolap.

Tekide : Üzümü tepelemek suretiyle ezmeye yarayan tahta sal.

Tepir : Tahılı taştan ayırtmakta kullanılan bir yanı açık tahta tepsi.

Timin : Bir tahıl ölçeği.

Üçayak : Mangal ya da ateşin üzerine konarak tencere, tava ve benzerlerinin dengeli durmasını sağlayan gereç.

Yelleyecek : Hindinin büyük tüylerinden yapılan ve ateş yellemek için kullanılan bir yelpaze.

Zırk : Çok büyük enli ve eğri keskin kıyma bıçağı.

Zibil tenekesi : Çöp tenekesi.

» Definecide Bulunması Gereken Araç ve Gereçler