Hiç üzülme, çünkü Allah bizimledir.

*Hiç üzülme, çünkü Allah bizimledir.*
Rahman Rahim Allahin adi ile...
Allaha hamd olsun.
Selam olsun onun secmis oldugu kullarina.
******

Allahü Teala Mealen Şöyle Buyuruyor.:*Peygambere yardım etmezseniz, biliniz ki, kafirler Onu Mekkeden çıkardıklarında iki kişiden biri olarak mağaradayken Allah Ona yardım etmişti. Hani O arkadaşına *Üzülme, Allah bizimle beraberdir* diyordu. Allah Onun kalbine güven duygusu indirmiş, kendisini göremediğiniz askerler ile desteklemiş, böylece kafirlerin sözünü alçaltmıştı. Yüce olan yalnız Allahın sözüdür. Allah üstün iradelidir ve her yaptığı yerindedir.*(9/40)

Eğer siz ona, o peygambere gerek topluca (nefir halinde), gerek teker teker yardım etmezseniz, Allah ona kesinlikle yardım eder. Zira bu bir hakikattir ki, Allah onu mansur kılmıştır. Yardımına mazhar etmiştir. Hem bakınız ne kadar kısa bir zamanda Kafirler onu yurdundan çıkardıkları vakit, Mekkeden çıkmasına sebep oldukları vakit, ikinin birisi iken, ki ikisi de mağarada idiler, ikisi de o mağarada bulundukları sırada, işte tam o mağarada iken o, arkadaşına, (biricik dostu ve yoldaşı olan Ebu Bekire):

*Hiç üzülme, çünkü Allah bizimledir.* diyordu.

Yani yardımıyla ve korumasıyla daima beraberimizdedir, gözeticimiz ve yardımcımızdır. O, yakınlarına sahip çıkacak, onlara hüzün bile verdirmeyecek, nerede olursak olalım bizi koruyacak ve himayesi hep üstümüzde olacaktır. Artık bu kesin iken hüzne yer yoktur, diyerek arkadaşına teselli veriyordu, onu hüzünlenmekten men ediyordu.
Rivayet olunduğu üzere, bu sırada müşrikler izleri takip ede ede gelmişler, mağaranın önünde ve üstünde dolaşıyorlardı. Bu anda Ebu Bekir, korkmuş ve üzülmeye başlamıştı.

*Ya Resulallah, ben ölürsem, nihayet bir kişiyim, sıradan bir insanım, fakat sen öldürülürsen Allahın dini yok olur gider.* diyerek üzüntüsünün asıl sebebini dile getirmişti.

Resulullah da o durumda, yani üçüncüleri Allah olan o ikinin ikincisine *neden şüpheleniyorsun?* *Üçüncüsü Allah olan bu iki için ne diye üzülüyorsun?* Yani durum böyle iken neye endişe ediyorsun, endişen niye? *Üzülme Allah bizimle beraberdir.* dedi. Allah da derhal ona, o arkadaşının üzerine sekinetini indirdi.

Şöyle bir düşünülsün, Mekkede Resulullahı öldürmek maksadıyla evini dört bir yandan kuşattıkları ve Resulullahın onlara görünmeden geceleyin çıkıp Ebu Bekirin evine gidip, onu da yanına alarak Sevr dağındaki mağaraya gittiği o hicret günleri ne tehlikeli günlerdi

**Ve o kadar düşmanın her tarafı didik didik aradıkları iki zatın bir ıssız mağarada saklandıkları korkulu saatler...

**Ve öyle bir zamanda bile Resulullahın arkadaşına *Üzülme, Allah kesinlikle bizimledir.* dediği anlar

**Ve iş t e böyle bir anda bile Resulullahın hiçbir hüznü caiz görmeyen o iman ve yakın hali, o iman, metanet ve sekineti, ne ilahi bir kuvvet, ne icazkar bir müjdedir Sonra öyle kutsal bir endişe ve hüzünle sızlayan bir gönül, bu müjde üzerine derhal onu tasdik edip ilahi bir sekinet ile o anda huzura kavuşsun Sıddıkın kalbindeki sadakat ve imanı nasıl bir sadakat, bu ne kadar yüksek bir iman!Ve o anda hakkalyakin tecelli eden ilahi beraberlik ve ilahi rahmetten inen rabbani sekinet ne ezeli bir hakikat, ne sonsuz bir rahmet ve nusrettir.

İşte Allah, Resulünü böylesine müşkül durumlarda bile yalnızlığa terk etmedi. Daha dün denecek kısa bir zaman önce o durumlardan kurtarıp Mekkenin fatihi durumuna getirdi. Onu işte böylesine mansur ve muzaffer kıldı ve onu sizin görmediğiniz ordularla destekledi ve o kafirlerin kelimesini, küfre davetlerini süfli kıldı, onu alçalttıkça alçalttı. Öyle ki, en alçak kelime o oldu.
Halbuki Allahın kelimesi, (yani kelimei tevhid ki), *Allahdan başka tapacak yoktur.* sözü en yüce olan odur. En üstün, en yüce kelimedir.

**Ve Allah aziz, (yani güçlüdür), hakim (hikmet sahibi)dir. Yenilmez, yanılmaz, onunla uğraşılmaz, hükmüne, kararına karşı gelinmez, Onun koruduğu yok edilmez, kahrettiği de kurtarılamaz. Sebepler Ona değil, O sebeplere hükmeder. Hükmü ve tedbiri de ayniyle hikmettir. Onun şanı ve celali başkalarının yardımına muhtaç olmaktan münezzehtir. Kulların Allahın dinine yardım ve Allahın kelimes i ni yüceltmek için nefir halinde topyekün cihadla emrolunmaları hem onun kulları üzerindeki bir hakkı, izzeti ve şanıdır, hem de onların menfaatlarının gereği olan bir hikmettir.

Kaynak:Elmalı M.Hamdi Yazır Tefsiri.