günümüz insanları

Konu: günümüz insanları Paz Mart 28, 2010 2:03 am

selamünaleyküm ahali

Günümüz insanlarının birbirleri ile ilişkilerine baktığımızda onların ne kadar çıkarcı, menfaat uğruna nice dostlarının, arkadaşlarının, hattâ anne ve babalarının kalplerini kırdıklarını, kendi çıkarlarını dâima birinci plânda tutup, karşıdakinin hak ve hukûkunu çiğnediklerini görmek her zaman mümkündür

Yapılan iyiliklerin bir çekiç gibi dâima ve hatta toplum içinde yüze vurulduğu, dünya çıkarları için âhiret hayâtının bile gözden çıkarıldığı bir toplumda, İmâm Gazâlî (k.s) Hazretleri’nin kendi zamanında tesbit ettiği arkadaşlık edeb ve usûllerinin, günümüzde de hâlâ aranan ve özlenen edebler olduğunu, insanların toplum içindeki huzûru yakalamasının bu şartlara bağlı bulunduğunu apaçık görmekteyiz. dost dersin, can dersin, her konunu açarsın, dertleşirsin, ekmeğini paylaşırsın, bir gün bir şey olur, herhangi bir şey. o dostun gözden düştüğü an hala suratına nasıl baktığını çözemezsin. gidersin, yıkılmamıştırsın, çok vardı bunlar gibi dersin, gülüp geçersin.

seversin, yar dersin, neyin varsa onundur, her derdine deva olursun, omuz verirsin yaslansın diye, mutlu olsun diye elin ayağına dolaşır da yine bir darbe daha alırsın, büklüm büklüm olur o yıkılmaz sandığın bedenin, kamburlaştırır seni düşündükçe. hükmen mağlup olmak, yenilmek değildir oysa. doğrultursun bedenini.

arkadaş dersin, farzı misal elinin açıklığını yansıttığın an, paylaşmak yerine sömürür seni, neyin varsa. bazen kardeşler bile bir yerden sonra yüz çevirir ama aile gibisi yoktur yine de, benimsenen budur.

yalnızlık, eksiklik ve çaresizlik bürüdüyse aklı, beyni bunlar kurcalıyorsa, şarkılar anlamına anlam katıyorsa dinledikçe, her özlü sözde ağlayasın geliyorsa, senin gibi düşünmeyenlere anlatamazsın derdini. tek doğmuş, tek ölecektir insan belki. o eksikliği dolduracak bir tek insan mı olmaz. hayat ne kadar ucuz oysa değil mi?

bir paket sigara için dostluğunu peşkeş çeken, tarla tapça için ailesini perişan eden, para için birbirini ezenlerin bulunduğu şu dünya da ölmek kolay yaşamak çok zor.
en yakın dostunun sevdiğine, sevdiğinin de en yakın dostuna kapıları açması, hayatı boğazına dizemesi, paylaştığın ekmeğin boğazından gelmesi nasıl bir dünya da yaşadığımızın göstergesi.

belki geçer bunlar, illa ki birilerine güvenmek zorundasın, yaşadıkça, büyüdükçe kahpeliklerin en alasını görerek yıkılmayanlara özenip bir parça olsun gülümsemek lazım belki. belki de hayat bundan ibarettir, düşmemek, piyon olmamak, kendi dünyanda kavrulmaktır.
isyansa, allah a değil haşa! üç kuruşluk insanlara bir paralık eden, karakteri oturmamış maskeli meleklere(!). kanı bozuksun desen, kral kesilir başımıza. nankör desen, haklılık payı çıkarır kendine, eksiklerini sayar sana.

kıssadan hisse, yalnızdır herkes. tek başına hesap verecek, aynen sınavlarda kağıtla baş başa kalmak gibi. transkripte notlara afallayarak bakmak gibi. güçlü olmalı, çabalamalı, kimse kimseye muhtaç değildir, ezdirmemeli insan üç beş kuruşa.

“İyi arkadaş, misk satan attar gibidir. Misk vermese de güzel kokusundan yararlanılır. Kötü arkadaş da demirci körüğü çeken gibidir. Üzerine kir bulaşmasa da dumanı ile boğulursun

İnsanların içinde hep bana duygusu vardır. Nefis dediğimiz arzu ve istekler hiçbir zaman bitmez. Her zaman daha fazlasını istemek ve arzulamak da tabidir. Bu istek ve arzular daha, daha fazla olmasını istemek haline dönüştüğü zaman da insanı insan yapan ölçülerin azaldığını, yok olduğunu görürüz ki, işte o zaman tehlike çanları çalıyor demektir.
aslında yazılacak anlatılacak okadar şey vaki neyse
sülcü nisa ettikse affola allaha emanet olun
HATTAP..........

Konu: Geri: günümüz insanları Paz Mart 28, 2010 4:08 am

A.s Hattap kardeş yazdıklarınnın hepsi doğru 2.senedir tanımaya başladım türkiyeyi
ve akrabaları 44.senedir yurtdışındaydım birazda olsa yondular ona acı buna acı müslüman memleket dedik ama bunların çoğu çıkmış müslümanlıktan ellerin dert görmesin paylaşım için teşekkürler

» Neden İnsanları Kırarız?
» insanları ALLAH'a yaklaştıran yollar...