Çocuğa kötü örnek olmamalı

Müslümanın kendi çocuğu da olsa yalan vaadde, sözde bulunmaması lazımdır. Bu hâl çocuğu yalana alıştırmak olur. Bir baba, çocuğunun istedikleri şeyleri bugün alırım, yarın alırım, bugün unuttum gibi sözlerle isteklerini unutturmak ister. Aslında çocuk bunu unutmaz... Bu şekilde aldatılan çocuğun babası yaşlanır ve işi oğluna kalır. Artık oğlu çalışacak hem eve, hem de anne ve babasına bakacaktır. Artık baba bakıma muhtaçtır. Oğlundan bir istekte bulunur: “Hay hay, derhal baba yarın getireyim, cevabını verir.”
Fakat içinden: “Yaşlıların her isteğine kulak asmamak lâzımdır. Yaşlandıkları için ne dediklerini bilmezler” der. Ertesi gün, baba sevinç içinde oğlunun getireceği şeyi bekler. Oğlu odaya girdiğinde babası sorar: “Oğlum! Benim siparişimi aldın mı?”, “Eyvah! Unutmuşum baba!” Bu unuttumlar daha sonraki günlerde de devam eder...
Düşünemez ki, yılan yumurtasından yılan, yalancılıktan da yalan doğmaktadır. Herkes ektiğini biçmekte ve diktiği ağacın meyvesini toplamaktadır.Yıllarca o da yalanlarla oğlunu aldatmamış mıydı? Şimdi de oğlu kendisini aldatmaktadır!
Bir baba, çocuğunun yalan söylememesini arzû ediyor ise, kendi şahsında aslâ bir yalancılık örneği vermemelidir! Kendi eli ve dili ile çocuğa yalancılık tohumlarını ekmemelidir. Bu tohumlar, her mevsimde dal ve kök salarak büyür, en kısa zamanda filizlenmeye başlar ve kısa bir zaman sonra meyvesini verir.
Doğruluk insanı korkulardan, belâlardan korur. Yalan, insana bir anlık emniyet sağlıyor gibi görülse bile, sahibini tehlikelere götürür ve alçaltır. Yalan hastalık, doğruluk ise şifâdır. Doğru konuşmak, kardeşlerine, dostlarına yardım etmek ve her ân Allahü teâlâyı hatırlamak olup mürüvvettendir.
Doğru konuşmak için, çok konuşmaktan sakınmalıdır. Çünkü yerli yersiz, doğru yanlış çok konuşan kimse, mutlaka yalan söz söyler. Hele, bir şeyler konuşmuş olmak ve boş durmamak için konuşanlar, yalandan kurtulamazlar.

S.a kardeş Doğru sözler ne ekersen onu biçersin emeğine sağlık paylaşım için teşekkürler